کد مطلب:20337 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

آيا فكر گناه، گناه است.

فكر گناه، گناه نيست. تا وقتي كه انسان خود را به گناه آلوده نكند، حتي اگر مقدمان آن را فراهم كرده باشد، گناهي در نامه او ثبت نميشود. فكر وانديشه گناه، پاكي و صفاي قلب را از بين مي برد و انسان را به ارتكاب آن وا مي دارد. حضرت علي(ع) فرمود: من كثر فكره في المعاصي دعته إليها؛(1) كسي كه در مورد گناهان زياد فكر كند، گناهان او را به سوي خود مي كشند.

نيز فرمود: خوض النّاس في شيءٍ مقدّمة الكائن؛(2) فرو رفتن و تفكّر در مورد چيزي، سرآغاز وجود و پيدايش آن چيز است.

از اين رو حضرت مسيح به پيروان خود فرمود: موسي بن عمران به شما دستور داد زنا نكنيد، اما من به شما سفارش مي كنم فكر زنا را هم نكنيد، زيرا كسي كه به زنا بيانديشد، مانند كسي است كه در اتاق زيبا و رنگ آميري شدهاي، آتش روشن كند. در اين صورت هر چند ممكن است خانه در آتش نسوزد، لكن دست كم دود آن را سياه و خراب مي كند.(3)

پي نوشتها:

1. آيت اللَّه مهدوي كني، اخلاق عملي، ص 120، به نقل از غررالحكم، ص 127.

2. همان، به نقل از غررالحكم، ص 314.

3. همان، ص 120، به نقل از بحارالانوار، ج 14، ص 331.